Rust

In steden is het altijd druk, iedereen haast zich naar zijn volgende afspraak, rent voor zijn metro en niemand heeft tijd om een appje te sturen, dus dit moet al lopende gebeuren. Dit zie je niet alleen in de stad maar overal. Mensen zijn constant bezig met urgente zaken oplossen, zogenaamde brandjes blussen. Tussen al deze urgente zaken in, zijn we constant bezig met iets anders te zoeken om onszelf over te bekommeren. Social Media, gaming en Bingen zijn enkele zaken die wij gebruiken om onszelf bezig te houden.

Vaak zijn we dan ook nog eens aan het multitasken, waar mensen, én dan vooral mannen, niet zo goed in zijn. Tijdens een serie kijken even je Instagram checken of tijdens je les even een YouTube filmpje kijken. Terwijl uit onderzoeken is gebleken dat wij helemaal niet kunnen multitasken. Als een mens beweert te kunnen multitasken, is dit klinkklare onzin. We spreken dan van Taskswitching, dit houdt in dat je brein continu wisselt tussen beide taken maar op geen enkel moment twee taken tegelijk uitvoert. Sterker nog doordat je beide taken steeds maar kort je aandacht voor hebt zal je nooit betekenisvol werk uitvoeren en slechts het oppervlak van de taak raken.

Stel je voor, je zit in een lege witte ruimte. In het midden van de ruimte staat een net zo wit blok, gedecoreerd met een grote rode knop. De enige instructie die je hebt gehad is om niet op de knop te drukken, en waarom, is je niet vertelt. Je zit in deze kamer en begint je binnen enkele minuten toch behoorlijk te vervelen, normaal als je zo lang moet wachten pak je even je telefoon erbij maar die heb je nu niet bij je. Je begint een beetje heen en weer te lopen om de verveeldheid tegen te werken, helaas zonder resultaat. Tien minuten verder en je verveelt je ondertussen zo erg dat je toch een beetje interesse krijgt in de glimmende knop, wat zal hij doen? Zo erg kan het toch niet zijn? je loopt er heen, raakt hem misschien aan maar drukt hem nog niet in. Je herpakt jezelf en zegt tegen jezelf “Ik kan best van die knop afblijven.”. Nog geen minuut later loop je vlot naar de knop toe en ramt hem in “AUW!”. Je krijgt een verschrikkelijke schok van die knop. enkele minuten later begin je je weer te vervelen, je denkt bij jezelf “Ik ga niet nog eens op die knop drukken.”. Toch komt er weer dat moment dat je de verveeldheid niet aan kunt en wéér naar die knop loopt, en je drukt hem weer in.

Als je dit verhaal leest denk je waarschijnlijk: zoiets zou ik nooit doen. Toch is uit onderzoek gebleken dat mensen bewust fysieke pijn opzoeken om verveling tegen te gaan. We krijgen liever een schok dan dat we niks te doen hebben. We zijn van nature geprogrammeerd om stimulatie op te zoeken. Maar met de hoeveelheden stimulatie waar we tegenwoordig aan blootgesteld worden is het zeker niet onverstandig om ook zo nu en dan even rust op te zoeken. Zelf probeer ik dit één keer per week te doen, op zondag ga ik naar de duinen met slechts een boek en een notitie boekje. Ik geef mijzelf de tijd om tot rust te komen, even te reflecteren op waar ik sta en waar ik heen wil. Het geeft mij duidelijkheid en overzicht.

Het leven gaat snel en er gebeurt veel, Door rust op te zoeken geef je jezelf de mogelijkheid om daadwerkelijk te genieten van de mooie momenten. Dit klinkt misschien een beetje vreemd maar voor mij werkt het echt zo.

Hoe kom jij tot rust?